Tja

Daar sta je dan.
Je bent 4 jaar in Nederland, soort van gevlucht..met je moeder, uit Kenia.
Oh, je sprak engels daar..bijzonder, ik dacht frans, zo goed nederlands praten in 4 jaar..maarja, jong, 17..je leert snel.
Kom je op een plek terecht waar vrouwen met ballen rondlopen, waar ik ook werk..ik heb meer hart dan ballen..lol
Je bent moslima, voor zover ik het kan invoelen, kom je uit een ondergeschikte cultuur, je wacht af en ik zie je ogen gaan..er gebeurt veel.
Je doet de opleiding helpende, naam zegt het al, je hulp wordt gevraagd, maar je durft niet, je wacht af.
Er stampen een heleboel Crocs en andere zeer zelfbewuste schoenen voorbij..hmmm hoe ga jij je aanwezigheid kenbaar maken.
Hup hup, werken, vraag iets, doe wat, bied je aan..mijn hemel...
2 of 3 dagen ben je geweest, ik zou je graag zien opbloeien, iemand die in je investeert, ik zie jouw cultuur, hoe wen je aan de mijne?
Ik ken ook mijn werkcultuur, snel resultaat willen zien, er moet hard gewerkt worden..iemand moet het je leren..
Ik hoor geluiden, dit gaat niet werken zegt men; deze willen we niet..Ik snap die reactie heus wel, we zijn met het aanleren van een vak bezig, niet met persoonlijke zaken, er wordt naar hollandse maatstaven genoeg hulp geboden aan leerlingen, maar je leert ook over het leven en niet alleen over je vak..zo heb ik dat ook gezien tijdens mijn opleiding, lessen over werken, maar ook lessen over het leven eigenlijk. 1 van de modules die ik juist zo leuk vond op school: Leer jezelf kennen voor je ander leert kennen, de module Zelfkennis(Ik en de ander)...misschien bestaat dat niet meer in huidige opleiding.
Afwijzing vind ik moeilijk, wat leer je ervan, wanneer gaat iemand in je investeren???
Zie ik cultuur, of ben je gewoon een onzeker meisje? Positieve discriminatie is ook niet goed, weet ik heus wel, ben ik me bewust van, maar dan nog, we kunnen het toch proberen?
Ik schrijf het van me af, meer kan ik niet doen nu...maar ik ben er nog niet klaar mee, het moet goedkomen met je!!

Timmerman

Ik had een vriend die timmerman was. Vooral renovatie was zijn ding. Ik ging wel eens kijken in zijn shop en zag dan hoe hij met veel zorg het juiste stukje hout zocht voor wat hij ging maken. Hij wist alles van het gedrag van hout, de kleur, de geur, maakte elk stukje nuttig.
Hij was gescheiden en voelde zich erg ontheemd in het vrijgezellenwereldje.
Hij vroeg mij toen een keer hoe hij in vredesnaam toch een geschikte vriendin moest vinden. Ik zei, doe het net zoals je met hout omgaat, waar heb je het voor nodig, onderzoek de eigenschappen, kleur, geur...zo had hij het nog niet gezien hi hi..ik heb hem al een poosje niet gesproken, maar hoorde wel dat hij al zo'n 3 jaar een vriendin heeft, zie je wel, het komt altijd weer goed.
Ik bedoel niet te zeggen dat ik hem op het juiste pad bracht, maar het verbaasde mij zo, dat hij zo clueless was, terwijl hij wat hout betreft zo precies wist wat goed was...ik dacht jij hebt wél de vaardigheden om iets geschikts te vinden, probeer het eens met een vrouw...het is goed te weten dat hij niet meer alleen is!

Mobiel Bloggen

Eens zien hoe dat werkt. Wat leuk! Het werkt.

Leven is

Iedereen kent toch die plaatjes van "Liefde Is"

Ik vroeg me zo af...waarom heten die niet gewoon "Leven Is"

........

Soms

Soms zijn er momenten, dat ik aan je denk, al komen die maar weinig voor...(Paul de Leeuw, Vlieg met me mee naar de regenboog)

Of:

Denk aan mij, blijf aan mij denken, een mens vergeet zo snel...

Het waren onze liedjes Ron..je bent niet meer, al een tijd niet meer, niet meer sinds die eerste paasdag in 1995, 15 april geloof ik, ik ben al tijdje niet meer bij je graf geweest, dus ik vergeet de datum wel eens...zomaar weg was je, aan het opbouwen voor "A Star is Born" voor RTL, in Aalsmeer, ik heb nog lang dat draaiboek van die avond bewaard. Je viel van je kruk in de personeelskantine, iedereen lachtte, je zat vol geintjes, maar deze keer stond je niet op, onverklaard, zomaar weg, nog maar 21 jaar...

Helemaal waus van Pink Floyd was je, op je steen staat: The grass was greener..

Tot 3x toe was ik de degene die je koos om mee te gaan naar de Phantom of the Opara, omdat die andere meiden zich niet wisten te kleden op een avondje uit zei je..dus dan je zussie Snoes maar weer mee in een gehuurde jurk, met je moeder een beha zonder bandjes gekocht, het zat niet, maar stond beter haha..
De laatste keer dat we gingen kregen we een aanrijding, frontaal, je zag het aankomen, ik niet, je Scorpio total loss, haasten, want je moest en zou weer heen.
Overhaastig verliet ik het ouderlijk huis op mijn 20-ste, mijn vriendje ging evengoed met vakantie, maar jij bleef thuis, helpen..Moppentoppers tapijt kreeg ik, antraciet kleurig, weet het nog, ze hadden een stukje over bij de opbouw in de studio.
Op de brommert achterop bij je naar de kroeg, als het tijd werd dan zei je: "Kom snoes, ik breng je naar huis.." Zo stoer vond ik dat, ik had eindelijk de grote broer die ik altijd gemist had.
Je lieve moeder vertelde na je overlijden dat je heimelijk verliefd was op me, ik was toch gewoon je zussie Snoes??
Zoveel plannen had je, altijd bij Joop ruzie met de jongens van het NOB, die wisten niet wat ze deden volgens jou, je ging je eigen zaak beginnen, apparatuur en materiaal voor feesten en partijen verhuren, je was al zover dat de visitiekaartjes al klaar waren, Jan Kinkel ( ja hij bestaat) had ze voor je gemaakt, ze lagen klaar om opgehaald te worden. Na je overlijden heeft Jan ze alsnog uitgedeeld, ik had er al eentje in mijn portemonnee., het feestje kwam niet meer...

Ach, het is mooi zo, alles wat we gedaan hebben heeft een driedubbele mooie herinnering...

Datingwereld, kort samengevat.

Het gaat niet meer om het vinden van een geschikte liefde, maar om een snelle bevrediging van een behoefte.

"Ik heb wel zin in een rijsttafel, maar geen zin om /tijd om te koken, dus haal ik wel een dagmenuutje."

Gijsje..