dinsdag 30 maart 2010

Paulus de knofbouter

Vannacht drentelde er een kabouter met een hazetanden mijn slaapkamer in en slistte: "Ik heb een situasie.."
Het had een vijzel bij zich, puntpaprika's(pepers??), knoflook en enorm naan brood(kan ik me vaag herinneren).
De kat( ik heb geen kat) werd er heel onrusig van en ging zitten herrie maken aan het voeteneinde.
De kabouter sprong op bed, zei : "Jij moet eens heel goed naar mij luisteren;" maar in plaats van dat hij ging vertellen, ging hij vanalles bij elkaar doen in de vijzel begon de boel fijn te stampen.
Hij begon het brood te scheuren, hele bed lag onder de rommel. "Opeten, heb je nodig, anders zie je niks."
Het prut uit de vijzel ging op brood, dat moest ik opeten en daarna werd ik mee naar buiten genomen.
Ik moest naar boven kijken en die kabouter bleef maar zeggen: "Sie het nou? Sie je het nou?" Ik noemde vanalles op en hij werd steeds kwaaier, want kennelijk zei ik niet het juiste.
Toen ging hij uiteindelijk zuchtend weg, snapte er niks van dat ik niks zag, hij slenterde naar binnen, joeg de kat weg die de vijzel uitlikte(???) en keek me aan hoofdschuddend: "Je snapt toch zelf nu ook wel dat het niet aan mij ligt dat jij steeds zo moelijk doet hè?"

Geen flauw idee waar dit over ging, ik heb ik tijden niet zo helder herinnerd wat ik gedroomd heb.

maandag 29 maart 2010

Nachtbloeiers.



"Wat een heerlijke geur komt ons tegemoet! Is het niet de zoete anjelier? Het wordt sterker; geen twijfel meer, wij naderen de bron waaraan die lieflijke reukstof ontstroomt; platanthera bifolia."

"Ha, daar blinkt iets wits in het slapend groen; zie, wakend in het droomenland, een nachtvorstin in blank gewaad, die hoog zich opheft, lokkend, stralend uitziet naar bezoek, dat ieder avond wederkeert; bezoek van hoveling en vriend; hij, spiegelend in haar reine glans, zij, anjergeur en nectar biedend. Wat was dat? Een schaduw vloog ons oor voorbij. Ze komen, de adelaars onder de vlinders.

Van de windzij naderen ze, in toomelooze vaart. Dat is geen fladderen meer, pijlsnel voortschieten, plotseling zwenken, verdwijnen en verschijnen in hetzelfde oogenblik, dat is sphinxenvlucht. Houd uw adem in, daar is er weer een. Zie hem flikkeren, wit, rood en groen, bij 't maangeglinster, Sphinx elpenor, het avondrood."

Zo beschreef Eli Heimans een nachtelijke visite van de avondroodpijlstaart aan de bloemen van de welriekende nachtorchis in 'Door het rietland', een boek dat hij samen met Jac. P. Thijsse in 1896 schreef.

zaterdag 27 maart 2010

Lekker uitgewaaid.




Omdat ik mijn zinnen had gezet op het fotograferen van een zonsondergng, zijn we vanmiddag/vanavond naar het strand van Egmond aan Zee geweest, en hebben lekker gegeten bij De Schelp

Rozig en wel weer thuis, geen zonsondergang, maar wel mooie foto's evengoed.

zondag 21 maart 2010

Sneeuwvlokjes en krokertjes

Het kind vroeg of het nu een keertje uit de straat een rondje mocht fietsen(let wel, 7 uur zondagochtend), nou vooruit dan maar, rondjes fietsen in het hofje is niet altijd fun.
20 minuten later kwam het kind weer terug, mandje gevuld met BLOEMEN. Voor zover ik het kon inschatten, had mijn kind zojuist overal waar hij kon bruut en doorgrondig overal de lente uit de grond gerukt :/
Alles kreeg keurig een plekje in vaasjes, nadien maar wat uitleg geven over leven en dood in het klein.. en dat het buiten mooier bloeit dan binnen. En vooral bij deze! Nog geen 3 uur later hing alles slap uit de vaas natuurlijk.

zaterdag 13 maart 2010

Weegschaal versus mijzelf.

Ik kwam langs een treffende horsocoop die de Weegschaal beschreef en somde het volgende op, niet alles even leuk:

Persoonlijke eigenschappen Weegschaal

* Verstandelijk gericht op de buitenwereld
* Diplomatiek
* Prettig in de omgang
* Tactisch
* Beminnelijk
* Verstandig en verstandelijk
* Objectief
* Zachtaardig
* Toegeeflijk
* Gekunsteld
* IJdel
* Narcistisch
* Flemerig
* Zoetsappig

Beroep Materieel Sociaal

* Democratische leider
* Overlegsituaties
* Vergaderaar
* Diplomaat
* Discussieleider
* Bemiddelaar
* Rechter
* Schone kunsten
* Modebranche
* Sieraden
* Schoonheidsverzorging
* Dansschool/feestjes
* Close harmony muziek

Natuur Voorkeur Kleur

* De avondschemering
* Zacht en rustig weer
* Oudewijvenzomer
* Parklandschappen
* Sierlijke bomen
* Bloementuinen
* Duiven, vlinders
* Rozemarijn
* Blauwe stenen
* Metaal: Koper
* Kleur: Lichtblauw of groen

Wat mij meteen opviel bij de persoonlijke eigenschappen is, dat een Weegschaal nogal verstandelijk in het leven staat, wat heb ik daar ongelovelijk de pest aan!!!
De keren in mijn leven dat ik hier tegenin ging en doelbewust op gevoel handelde, zijn op mijn beide handjes niet te tellen..en ga regelmatig op mijn bek( juist dat laatse word niet genoemd in eigenschappen)Het is echt niet gemakkelijk om als Weegschaal te zeggen: "ik doe en ik ga niet overwegen deze keer"
En andersom doen is in mijn geval ook regelmatig geen optie.
Voorbeeld:

Soms borrelt een gevoel op. Laten we wel wezen, dat gebeurt niet gauw, verstand is er altijd snel bij. Maar, ALS dat dan gebeurt, ga ik los...dat is eng, dan komt er iets manisch over mij en duik ik er volledig in, diepe fascinatie. Of een ander moet mij remmen, of ik zet verstand aan en schiet de andere kant uit, voor omgeving kompleet een raadsel dan. (gulden middenweg is goud waard) Eerst himmelhoch jauchen en dan ineens stil. Het is een enorme chaos is mijn hoofd soms. Met tot gevolg vaak: Toegeeflijk.

Toegeeflijk is eigenlijk bij Weegschaal: Opgeven van redeneren en opvolgen van advies van ander. Dat is een snelle manier om er vanaf te zijn. (somt meteen mijn opvoeding op).
Toegeeflijk is ook datgene wat Weegschaal tot vrienden maakt (lekker New Age denken: Tuulk schat, jouw werkelijkheid)

Zachtaardig, dat klopt. Het IS gewoon een fijn feit dat ik niet in hokjes denk, je kunt me 100x vertellen dat mijn buurman niet deugt, maar zolang hij mij niet gekwetst heeft is het een fijne vent. En mocht je me kwetsen, dan krijg je nog een 2de kans. Kan ik ook vreselijk mee op mijn bek gaan, Liam Howlett zei ooit: "It feels like you are being smacked around the head with a baseball bat, it reaches you finally"

Diplomatiek? Jazekers. Meer en meer realiseer ik mij, dat het er niet toe doe wat mijn mening is, maar zoveel als mogelijk mensen door 1 deur kunnen nog fijner is, en zelfs heel goed mogelijk.
Ik bewonder mensen die duidelijk 1 standpunt kunnen trekken en daaraan vasthouden.
Ik neem wel eens een standpunt is, maar feit blijft dat situaties altijd veranderen en dan moet je bijstellen( ik vind van wel). Alles is altijd in beweging.
Daar waar belangrijke beslissingen genomen moeten worden heb ik een hekel aan diplomaten(draaikonten vind ik het dan), terwijl ik zelf altijd op zoek ben naar harmonie.
Dat maakt mij wel heel divers in mijn interesses, omdat ik veel kanten wil snappen, ontdek ik heel veel kanten, en heel zeldzaam keur ik iets af, als ik afkeur dan met hart en ziel en donders koppig.

Conclusie tot nu toe is dat een Weegschaal hier beminnelijk word genoemd, maar puntje bij paaltje vind men mij een draaikont, besluitloos, dromerig EN te realistisch tegelijk, onmogelijk mens ben ik.

Als ik in het lijstje geschikte beroepen kijk, heb ik duidelijk het verkeerde vak gekozen..lol

Schone kunsten is nogal een relatief begrip, doorgaans vinden mensen in mijn omgeving Jackson Pollock een verfsmijter, ik niet. Muse is takkenherrie, ik vind van niet. Eric Roberts een enge vent, ik vind van niet, ik heb toenvallig gezien dat hij x-benen heeft, net als ik en het is hilarisch om hem dreigend boos in een film te zien, terwijl zijn voetjes naar binnen wijzen...haha(ik let op details)Ik hou van die vent.

Ik gebruik dure woorden en mooie zinnen terwijl ik eigenlijk iets liefs wil zeggen, ik neem me keer op keer voor gewoon te zeggen wat ik voel, maar benoem het altijd weer op een ander manier, omdat ik niet "vluchtig en loos" wil overkomen.
Ik heb moeite met harde uitspraken, omdat ze mij een kant opduwen en ik de andere partij niet "op slot" wil zetten. Ik heb altijd een nieuwe opening nodig.
Als ik een "Nee" krijg, weet ik niet hoe ik er mee verder moet en raak ik in de war. Ik kan niet verder op een "Nee". Terwijl een ander dan misschien gewoon klaar is...

Om te voorkomen dat ik een "Nee" krijg, blijf ik of vragen stellen, of ga heel ingewikkelde dingen in mijn hoofd aan om zelf een antwoord in te vullen.
Gevoel holt er achteraan! Komt soms acheraf. Heel ellendig is dat...
Komt er iets op je pad, vervolgens word het helemaal dood geanaliseerd en dan ineens voel ik me kut, Tja, hoe kan dat nou toch? hmpf!!!

Wie ik ben:( ik zie er niet veel Weegschaals in)
Ik hang erg aan mensen die te aller tijde echt zijn, intelligentie doet er niet toe.
Ik geef om mensen die me aankijken als ze tegen me praten. Ik geef om mensen die besluitvast zijn met mij op momenten dat zij zien dat ik onduidelijk dreig te worden.
Ik zie graag mensen die niet bang zijn hun kop boven het maaiveld uit te steken.
Ik zie graag mensen die open blijven, ook als het vuur hen aan de schenen word gelegd.
Ik heb mensen om mij heen nodig die mij regelmatig op mijn gevoel aanspreken i.p.v. redenatie, ik heb dat zooo nodig, om niet te verzanden in verstandelijke argumenten.Ik kan niet tegen geslotenheid, ik trek die mensen9 echter wel aan, gedrag is nooit voor niets, ik zoek graag een reden, maar ik ga niet tot op het bot. Ik heb ook een stukje van mijzelf wat ik nooit en te nimmer helemaal opengooi, omdat dat mijn terugtrekplekje is. Ik herken mensen die dat ook hebben heel snel, ik sluit ze in mijn hart.
In grote ruimtes waar ik voor mezelf een plek moet zoeken, zoek ik een neutrale plek, waar ik goed overzicht heb, zodat ik kat uit de boom kijken kan doen voor ik mij beweeg.
Op verjaardagen b.v., als ik voel dat er veel gebeurt, ga ik eerst zijlings aan de eettafel zitten, en van daaruit ga ik verder kijken.
Hierboven lees je vaak het woordje IK aan het begin van de zin, maar zegt niks over mij, het is altijd naar buiten dragend..
Ik zie veel, hoor alles, en 3 dagen daarna snap ik het. Daarna ga ik naar terugtrekplekje om even tot mijzelf te komen, want veel met anderen bezig zijn vreet energie, ik ben ook heul erg graag alleen!

Ik heb 3 kinderen, zij zijn alledrie Kreeft, de gevoelens vliegen mij dagelijks om de oren, het is echt heel lastig om daar adhok mee om te gaan..Heb ze vreselijk lief, maar dat komt soms verrot mijn strot uit, gewoon, omdat ik zo verstandelijk handel/praat, kom daar maar eens uit, verdomd lastig mens ben ik.


Over het stukje natuur/voorkeur/kleur kan ik alleen maar zeggen dat ik niet tegen koper kan, ik sla groen uit en het jeukt.
Ik zou willen dat ik zoetsappig was, zodat ik gewoon eens makkelijker iets "voel".

Zo, dat is er uit, ik zet niks op een rijtje, gewoon eruit gekwakt, afgezien van spelling lees ik niks na.

woensdag 10 maart 2010

Tekenzooi



Wat we niet schrijven kunnen, doen we tekenen.
En zo geraakt storm uit het hoofd...