Vreemde fluisteringen..
gevangen onder mijn kussen.
laten mij niet slapen
jouw herinneringen
En ik weet dat jij in de kamer bent
weet zeker dat ik je hoorde zuchten
ergens zwevend
in een "tussen"
waar onze werelden elkaar raken
Ik pies in mijn broek van angst!!
En ik weet dat HET moment daar is
en daar doen we nix an
kijk door de ogen van een ongelovige:
ben jij bang dood te gaan?
ja..ik pies ervan in mijn broek.
Want ik ben nog lang niet klaar
en er zijn er nog veuls teveel waar
ik helemaal geen afscheid van wil nemen!!
Ronnie deed 'drop dead'.... hij was mijn "broer", die ene grote, die veel broerloze meisjes willen...die ene, die je achterop de brommer naar je werk bracht en voor je knokte in de kroeg, JA DIE!!
Die broer, met wie je 2 weken lang een muur schilderde, omdat hij zo graag, heel precies dat spectrum van Pink Floyd op zijn muur wilde.
Die broer, met wie ik spotjes jatte bij RTL(Aalsmeer), omdat die zo leuk schenen op de oogjes van de Sinnead O' Conner poster geprojecteerd op de muur.
Die broer die met mij in kikkersprong door de kroeg ging op "Out of Space(prodigy)" poing poing..
en ook luidkeels Vlieg met mij mee naar de regenboog( net zo beschamend) zong.
Die broer, die bij Now or Never werkte, een bordje jatte en mij dat midden in de nacht op de muur van de stamkroeg liet vastschroeven(accuboor is er nog).
Die broer die een stukkie vloerbedekking uit de set van Moppentoppers sneed, toen ik halsoverkop het ouderlijk huis verliet en een kale kamer moest bekleden, DIE BROER!!
Die broer voor wie ik tot 3x toe een galajurk huurde, om met hem in smoking( die van hem betaald door Joop, maar wel met koiboi laarzen eronder) weer naar de Phantom te gaan in Scheveningen( gratis kaarten van Joop), de laatse keer incl. aanrijding, auto total loss. Wij zagen er goed uit op de rode loper vonden wij.
Die broer, die vol met geintjes zat, toen hij door een "sudden death syndrom" werd getroffen, niet serieus werd genomen, toen hij achterover van zijn kruk donderde, en dood neerviel in de personeelspub van Joop...iedereen lachtte, maar het was menens deze keer..die dus:/
Het was 15 april 1995, 1ste Paasdag toen, ik was aan het werk, vond het vreemd dat mijn vriendinnetje daar stond met haar vriend en mij iets kwam vertellen, ik dacht dat het een hele slechte, rotgrap was..daarna in onze stamkroeg nog dagen gezeten, starend naar dat Now Or Never bordje..
We zouden je begraven met je cowboylaarzen aan, maar dan ging de kist niet dicht, dat kan ik me nog goed herinneren, je Ray Ban zonnebril draag ik nog.
"Smoor wassie je op jou" zei je moeder daags na de begravenis, ik had een vriendje, ik wist van niks, misschien maar beter ook, al was het gevoel van gemis er niet minder om geweest, weet ik zeker.
Het voelt nog steeds of ik echt mijn grote broer verloren ben, en dat is niet anders als het verliezen van je vriendje denk ik.
Ik overdenk de gekste dingen als ik fiets met Ipod op, als jij naar boven komt in gedachten, speelt de in Shuffle gezette Ipod altijd een liedje erna wat met jou en mij te maken heeft, dat is mooi, en daarom dacht ik ook nu weer aan je, en heb ik het uitgetypt.
Ronnie Veenstra, ik mis je, broer...
Jij was ook nog eens uit het tijdperk van geen digitale camera en geen email en Hyves en al die andere dingen, ik heb geen enkele foto van jou meer :/ Wel een schilderij, maar dat leek toen al niet, vonden we allemaal...
Ik wil al jaren een tattoo ter herinnering aan jou, 2 zieltjes en een regenboog, het komt ooit...
.jpg)
