donderdag 29 december 2011

Soms

Soms zijn er momenten, dat ik aan je denk, al komen die maar weinig voor...(Paul de Leeuw, Vlieg met me mee naar de regenboog)

Of:

Denk aan mij, blijf aan mij denken, een mens vergeet zo snel...

Het waren onze liedjes Ron..je bent niet meer, al een tijd niet meer, niet meer sinds die eerste paasdag in 1995, 15 april geloof ik, ik ben al tijdje niet meer bij je graf geweest, dus ik vergeet de datum wel eens...zomaar weg was je, aan het opbouwen voor "A Star is Born" voor RTL, in Aalsmeer, ik heb nog lang dat draaiboek van die avond bewaard. Je viel van je kruk in de personeelskantine, iedereen lachtte, je zat vol geintjes, maar deze keer stond je niet op, onverklaard, zomaar weg, nog maar 21 jaar...

Helemaal waus van Pink Floyd was je, op je steen staat: The grass was greener..

Tot 3x toe was ik de degene die je koos om mee te gaan naar de Phantom of the Opara, omdat die andere meiden zich niet wisten te kleden op een avondje uit zei je..dus dan je zussie Snoes maar weer mee in een gehuurde jurk, met je moeder een beha zonder bandjes gekocht, het zat niet, maar stond beter haha..
De laatste keer dat we gingen kregen we een aanrijding, frontaal, je zag het aankomen, ik niet, je Scorpio total loss, haasten, want je moest en zou weer heen.
Overhaastig verliet ik het ouderlijk huis op mijn 20-ste, mijn vriendje ging evengoed met vakantie, maar jij bleef thuis, helpen..Moppentoppers tapijt kreeg ik, antraciet kleurig, weet het nog, ze hadden een stukje over bij de opbouw in de studio.
Op de brommert achterop bij je naar de kroeg, als het tijd werd dan zei je: "Kom snoes, ik breng je naar huis.." Zo stoer vond ik dat, ik had eindelijk de grote broer die ik altijd gemist had.
Je lieve moeder vertelde na je overlijden dat je heimelijk verliefd was op me, ik was toch gewoon je zussie Snoes??
Zoveel plannen had je, altijd bij Joop ruzie met de jongens van het NOB, die wisten niet wat ze deden volgens jou, je ging je eigen zaak beginnen, apparatuur en materiaal voor feesten en partijen verhuren, je was al zover dat de visitiekaartjes al klaar waren, Jan Kinkel ( ja hij bestaat) had ze voor je gemaakt, ze lagen klaar om opgehaald te worden. Na je overlijden heeft Jan ze alsnog uitgedeeld, ik had er al eentje in mijn portemonnee., het feestje kwam niet meer...

Ach, het is mooi zo, alles wat we gedaan hebben heeft een driedubbele mooie herinnering...

4 opmerkingen:

  1. * Doet Hannes enorm knusselen doen *

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Indrukwekkend verhaal; raakt me.
    In weinig woorden roep je veel moois op.

    Joost

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als ik het nu weer teruglees, is het bouwen aan A star is born, zijn eigen ster geworden..bijzonder hoe alles een extra betekenis heeft gekregen.

    BeantwoordenVerwijderen